ใครคือพลเมืองที่แท้จริงของไลบีเรีย? คนที่แบกรับการตั้งชื่อและความทุกข์ยากในความยากจน หรือคนที่ไม่มีระบบการตั้งชื่อเป็นพลเมืองที่ได้รับประโยชน์สูงสุดจากทรัพยากรและควบคุมผู้มีอำนาจตัดสินใจ?
สถาบันธุรกิจเหล่านี้ส่วนใหญ่ลงนามในสัญญาเช่า 100 ปี ซึ่งต่ออายุได้อย่างต่อเนื่องโดยไม่มีข้อผูกมัดในแง่ของการพัฒนาต่อชุมชนและผู้อยู่อาศัยในพื้นที่ที่พวกเขาดำเนินการและทั่วประเทศพวกเขามีหน้าที่แทนผู้ที่อยู่ในตำแหน่งที่มีอำนาจ ด้วยเหตุผลที่ว่าผู้ที่อยู่ในตำแหน่งที่มีอำนาจได้รับประโยชน์ พวกเขายังคงบอกเราว่ามันเป็นเรื่องชั่วร้ายที่จะให้สัญชาติแก่ผู้ที่ไม่ได้เกิดตามธรรมชาติ โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ที่มองว่าเป็นคนผิวขาว
ฉันเชื่อว่าวิธีเดียวที่
จะนำมาซึ่งการพัฒนาที่แท้จริงในไลบีเรียคือการทบทวนกฎหมายเหล่านี้อีกครั้ง เนื่องจากกฎหมายเหล่านี้ไม่ได้ส่งผลดีต่อประเทศมาเกือบ 170 ปีแล้ว การทบทวนกฎหมายเหล่านี้เป็นวิธีเดียวที่แท้จริงที่เราจะสามารถสร้างซุปเปอร์ไฮเวย์ ทางรถไฟสำหรับรถไฟขนส่ง โรงพยาบาลและโรงเรียนที่ดี การสื่อสาร ท่อส่งน้ำไปยังทุกส่วนของประเทศ ห้างสรรพสินค้า
อันจะนำมาซึ่งสิ่งประดิษฐ์ในสังคมของเราอีกด้วย สิ่งนี้จะทำให้ไลบีเรียเป็นสังคมที่มีประสิทธิผล เราจะคาดหวังให้คน ๆ หนึ่งนำเงินของเขาเข้าประเทศหรือลงทะเบียนเพื่อตายได้อย่างไรหากเขาหรือเธอไม่ใช่พลเมือง
ฉันยังคิดว่าการจัดการในปัจจุบันนี้เป็นสองมาตรฐานเพราะเราต้องการเป็นพลเมืองในประเทศของคนผิวขาวและเราป้องกันไม่ให้พวกเขากลายเป็นพลเมืองในประเทศของเรา เราบ่นเกี่ยวกับการปฏิบัติหรือข้อจำกัดแบบเดียวกันนี้เมื่อเราพบในประเทศอื่นๆ และเรียกสิ่งเหล่านี้ว่าเป็นการเลือกปฏิบัติและการเหยียดเชื้อชาติ ทำไมเราไม่รู้สึกแบบเดียวกันเมื่อเราทำกับผู้อื่น?
ความจริงก็คือความคิดของเรา
เกี่ยวกับปัญหาของการเป็นพลเมืองนั้นเป็นสองมาตรฐาน โดยเฉพาะอย่างยิ่งในส่วนของผู้ที่อยู่ในตำแหน่งที่มีอำนาจซึ่งได้รับประโยชน์สูงสุดจากข้อตกลงนี้ รายได้และทรัพยากรอื่น ๆ ที่ผู้มีอำนาจได้รับจากข้อตกลงนี้ช่วยให้พวกเขาสามารถส่งสมาชิกในครอบครัวของพวกเขาไปยังประเทศที่พัฒนาแล้วเพื่อรับการศึกษาและการรักษาพยาบาลที่ดีขึ้นในขณะที่ประชากรส่วนใหญ่ถูกกีดกันโดยมิชอบ
เราทุกคนต้องตระหนักว่าไม่มีประวัติศาสตร์ของประเทศที่พัฒนาแล้วใดๆ รวมทั้งสหรัฐอเมริกาที่ถือกำเนิดขึ้นบนพื้นโลกที่เป็นอุตสาหกรรม การผสมกลมกลืนและความคิดที่แข่งขันกันกำลังทำกลอุบาย
ยิ่งไปกว่านั้น สิ่งที่ดีสำหรับไลบีเรียและประเทศยากจนอื่นๆ ก็คือ เราเห็นประโยชน์ของโครงสร้างการกำกับดูแลการส่งผ่านที่มุ่งเน้นบริการ ด้วยเหตุผลนี้ ฉันเชื่อว่าเราต้องอ้าแขนรับการเปลี่ยนแปลงแบบเดียวกันนี้โดยอิงจากโอกาสในการสร้างอำนาจที่เท่าเทียมกันบนพื้นฐานของการแข่งขันทางความคิดและพฤติกรรมรักชาตินอกเชื้อชาติ ศาสนา เชื้อชาติ เพศ และสถานที่เกิด
นี่เป็นสิ่งที่ดีที่สุดในความคิดของฉัน และวิธีที่จะทำให้สำเร็จได้ก็คือการบังคับใช้กฎหมายที่จะระบุภาระหน้าที่ในการเป็นพลเมืองในลักษณะเดียวกับที่ทำในสหรัฐอเมริกาตัวอย่างเช่น แอฟริกาใต้ ซึ่งเป็นประเทศที่พัฒนามากที่สุดในแอฟริกา อนุญาตให้มีสัญชาติทั้งคนผิวขาวและคนผิวดำ หลังจากการสิ้นสุดของระบอบการแบ่งแยกสีผิวหรือการปกครองส่วนใหญ่ของคนผิวขาวในแอฟริกาใต้
Credit : เว็บตรงไม่ผ่านเอเย่นต์
