กว่า 3,300 ปีหลังจากที่อเล็กซานเดอร์มหาราชได้กินกล้วยในอินเดีย ชอบมันและแนะนำให้โลกรู้จักมากขึ้น องค์การอาหารและการเกษตรแห่งสหประชาชาติ ( FAO ) ได้แสดงความกังวลในวันนี้เกี่ยวกับจำนวนกล้วยป่าที่ลดน้อยลงในบ้านเดิมของพวกเขาด้วย ผลที่ตามมาคือการสูญเสียแหล่งยีนที่จำเป็นในการต่อสู้กับศัตรูพืชและโรคในผลไม้เรียกร้องให้มีการสำรวจแหล่งที่อยู่อาศัยในป่าที่เหลืออยู่ของกล้วยป่าอย่างเป็นระบบในพื้นที่ห่างไกลของอินเดียและป่า
ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ เพื่อจัดทำรายการพันธุ์ไม้ที่ยังมีชีวิตรอด
ตลอดจนความพยายามในการอนุรักษ์เพื่อชดเชยการสูญเสียแหล่งที่อยู่อาศัยตามธรรมชาติของพันธุ์กล้วย และการวิจัยเกี่ยวกับการขยายการใช้ป่า กล้วยในโครงการปรับปรุงพันธุ์
อินเดียเป็นผู้ปลูกกล้วยรายใหญ่ที่สุดของโลก โดยมีผลผลิตปีละ 16.8 ล้านตัน หรือมากกว่าร้อยละ 20 ของผลผลิตทั้งหมดของโลกที่ 72.6 ล้านตันในปี 2548 ซึ่งเป็นผลไม้ที่ส่งออกมากที่สุดในโลกและเป็นสินค้าอาหารที่สำคัญอันดับสี่รองจากข้าว ข้าวสาลี และข้าวโพดเลี้ยงสัตว์ใน เงื่อนไขมูลค่าการผลิต
แต่การเอารัดเอาเปรียบมากเกินไปและการสูญเสียป่าไม้อันเป็นผลมาจากการบุกรุกและการตัดไม้ การเพาะปลูกแบบเฉือนแล้วเผา และการขยายตัวของเมือง ทำให้พันธุ์กล้วยป่าที่มีอยู่ในอินเดียนับพันปีสูญเสียไปอย่างรวดเร็ว หนึ่งในนั้นคือบรรพบุรุษของพันธุ์คาเวนดิช กล้วยหวานขนาดใหญ่ที่มีเนื้อเป็นก้อนซึ่งปัจจุบันมีสัดส่วนการค้าโลกเกือบทั้งหมด โดยมีปริมาณเกือบ 20 ล้านตันต่อปี
“อนุทวีปอินเดียมีส่วนสำคัญอย่างมากต่อฐานพันธุกรรมของกล้วยทั่วโลก
” เนบัมบี ลูตาลาดิโอ เจ้าหน้าที่การเกษตรของ FAOกล่าว “แต่เนื่องจากระบบนิเวศถูกทำลาย เป็นไปได้ว่าแหล่งยีนที่มีค่าจำนวนมากได้สูญหายไปแล้ว นั่นอาจทำให้เกิดปัญหาร้ายแรงได้ เพราะกล้วย โดยเฉพาะพันธุ์ทางการค้า มีแหล่งพันธุกรรมที่แคบ และมีความเสี่ยงสูงต่อศัตรูพืชและโรคต่างๆ”
ในปี 1950 Gros Michel ซึ่งเป็นกล้วยเชิงพาณิชย์ที่โดดเด่นในเวลานั้นถูกทำลายโดยโรคปานามา คาเวนดิชซึ่งต้านทานโรคได้ถูกนำมาใช้ แต่นาย Lutaladio ชี้ให้เห็นว่าเกษตรกรรายย่อยทั่วโลกปลูกกล้วยหลากหลายชนิดที่ไม่ถูกคุกคามจากโรคที่กำลังคุกคามกล้วยเชิงพาณิชย์
เป็นขนมที่เอร็ดอร่อยของอเล็กซานเดอร์ในช่วง 327 ปีก่อนคริสตกาลระหว่างที่เขารุกรานอินเดียซึ่งนำไปสู่การอพยพอย่างกว้างขวางของผลไม้ จากอินเดียมันเดินทางไปยังตะวันออกกลางซึ่งได้ชื่อปัจจุบันจากภาษาอาหรับ banan หรือนิ้ว และจากที่นั่นพ่อค้าชาวอาหรับนำมันไปยังแอฟริกาซึ่งชาวโปรตุเกสขนส่งมันไปยังแคริบเบียนและละตินอเมริกา
กล้วยที่หายไปของอินเดียมีความหลากหลายซึ่งให้ความต้านทานทางพันธุกรรมต่อโรคเชื้อรา Sigatoka สีดำที่น่ากลัวซึ่งทำลายพื้นที่เพาะปลูกในอเมซอนและที่อื่น ๆ มีเพียงหนึ่งโคลนของสปีชีส์ที่มีชื่อวิทยาศาสตร์ว่า Musa Acuminata spp Burmannicoides เท่านั้นที่ยังคงอยู่ในสวนพฤกษศาสตร์อินเดียในเมืองกัลกัตตา
credit : เกมส์ออนไลน์แนะนำ >>> สล็อตแตกง่ายเว็บตรง
